از بسیاری جهات می‌توان گفت که امسال، سال گوگل بود. ابتدا اینکه گوگل توانست با تولید گوشی‌های هوشمند پیکسل، اپل را به چالش بکشد. اگر از پلت‌فرم دی‌دریم گوگل هم بگذریم، تکنولوژی‌های جذاب دیگری هم دیده‌ایم؛ وان پلاس ۳ و ۳T، دوربین‌های جدید اپل، هوآوی و ال‌جی، گلکسی نوت۷، گلکسی اس۷ و غیره.
شاید متوجه نشده باشید، اما امسال بیشتر گجت‌ها موبایل‌های هوشمند و پوشیدنی‌های مرتبط با آن‌ها بوده‌اند. اما چرا به نظر میرسد در سال ۲۰۱۶ پوشیدنی‌های هوشمند به فراموشی سپرده شدند؟ چه پیش‌بینی‌هایی در رابطه با آینده پوشیدنی‌ها می‌شود؟ آیا آینده ساعت‌های هوشمند و سایر پوشیدنی‌های هوشمند همین‌اندازه ترسناک خواهد بود؟ با ماهان نت همراه باشید.
پوشیدنی‌های هوشمند از کجا شروع شدند؟
گرچه ممکن است پوشیدنی‌های هوشمند برای ما جدید به‌نظر آیند، اما چندسالی از شروع کار آن‌ها می‌گذرد. برای مثال ساعت‌های دیجیتال از سال ۱۹۷۲ تولید شدند و به‌عنوان اولین قدم در تولید ابزارهایی مانند پوشیدنی‌های اندرویدی و یا اپل‌واچ‌ها در نظر گرفته شده‌اند.
اما بعد از مدتی، بیشتر طرفداران ساعت‌های دیجیتال به همان ساعت‌های کلاسیک روی آوردند. اولین ساعت کامپیوتری سال ۱۹۸۴ توسط سیکو و به نام Wrist Terminal عرضه شد و اولین ساعت کامپیوتری بود که یک چیپ کامپیوتری درون خود داشت. بعد از آن شرکت فوسیل ساعتی به نام Wrist PDA تولید کرد. اما اولین ساعتی که آتش پوشیدنی‌های هوشمند را روشن کرد محصولی از Pebble بود که با سیستم عامل خود، با اندروید و iOS رقابت می‌کرد و از پرفروش‌ترین ساعت‌های هوشمند بوده است. از همان زمان بیشتر شرکت‌ها مانند سامسونگ، هوآوی و اپل، به تولید ساعت‌های هوشمند روی آوردند.
می‌توانیم با نگاهی به تاریخچه این دستگاه‌ها، درک بهتری نسبت به ادامه بحث داشته باشیم. ابتدا باید به این موضوع اشاره کنیم که اسمارت واچ‌ها یا ساعت‌های هوشمند، در تحقق هدف اصلی خود ناموفق بودند. این ساعت‌ها تولید شدند تا نیاز به استفاده از موبایل را کاهش دهند، در صورتیکه الان برای دریافت نوتیفیکیشن همچنان به موبایل نیاز دارند. درنتیجه می‌توان آن‌ها را تنها یک دریافت کننده نوتیفیکیشن دانست.
شایان ذکر است که ساعت‌های هوشمند تنها پوشیدنی‌های هوشمند نیستند. از دیگر انواع این تکنولوژی می‌توان به هدست‌های بلوتوث، هدست‌های واقعیت مجازی، ساعت‌های ورزشی و غیره اشاره نمود. اما در این میان، اسمارت واچ‌ها کارایی و طرفداران بیشتری داشتند.
مروری بر آمار
همانطور که پیش‌تر اشاره کردیم، pebble از پروفروش‌ترین ساعت‌های هوشمند را تولید کرده است. این شرکت در اولین سال تولید ساعت هوشمند، ۴۰۰هزار ساعت فروخت. در سال ۲۰۱۴ این مقدار به به ۷۰۰هزار ساعت رسید. Pebble تصمیم گرفت ساعت‌های جدید خود را تولید کند و موفق هم بود. اما سامسونگ، رقیب بزرگ پوشیدنی‌های هوشمند توانست در سال ۲۰۱۴ فروشی دوبرابر پبل داشته باشد (نزدیک به ۱٫۲ میلیون) و به‌سرعت بازار را قبضه کند. یکی از دلیل‌های این اتفاق را می‌توان تولید چندین دیوایس به‌جای یک دیوایس دانست. با حمله کره‌ای‌ها به بازار، انقلابی در فروش سامسونگ به راه افتاد. ال‌جی نیز اولین ساعت هوشمند اندروید خود را تولید کرد و در سه ماه آخر سال ۲۰۱۴، حدود ۷۰۰ هزار دستگاه مجهز به اندروید فروخته شد.
اما اپل در سال ۲۰۱۵، با تولید ساعت‌های هوشمند خود توانست در عرض چند هفته به درآمد میلیاردی برسد. پیش از عرضه ساعت‌های اپل، میانگین قیمت این ساعت های پوشیدنی، ۱۸۹ دلار بود که با آمدن اپل واچ‌ها به ۲۹۰ دلار رسید.
گزارش ها حاکیاز آن است که اپل در سال ۲۰۱۵ توانست حدود ۱۲ میلیون ساعت بفروشد. اما مقایسه گزارش فروش امسال با سال‌ها گذشته حکایت از کاهش ۵۲ درصدی فروش این ابزارها دارد.
بسیار زیاد و ناکافی
اگر این موضوع را دنبال کنید متوجه می‌شوید که دلیل این زوال کاملا توجیه‌شدنی است. مثلا موتورولا که از موفق‌ترین ساعت‌های هوشمند اندروید را ساخت، سری جدیدی برای سال ۲۰۱۷ تولید نکرد. گوگل نیز که عرضه ساعت خود را برای سال ۲۰۱۶ زمان‌بندی کرده بود، این زمان را به ۲۰۱۷ موکول کرد.
یکی از دلایل کاهش خرید ساعت‌های هوشمند، ناکارآمد بودن آن‌هاست. مردم صدها دلار برای خریدن دستگاهی که صرفا نوتیفیکیشن اعلام کند، نمی‌دهند. ساعت‌هایی هستند که امکان تماس و ارسال پیام را میسر کرده‌اند اما همچنان نمی‌توان با استفاده ازآن‌ها به وبگردی پرداخت. درچنین حالتی، خرید یک موبایل هوشمند بسیار به صرفه‌تر از ساعت هشداررسانی است که از امکانات بسیار محدودی بهره برده است.
چه آینده‌ای در انتظار پوشیدنی‌های هوشمند است؟
صحبت از آینده این تکنولوژی کمی سخت است، چرا که ما هنوز انقلاب این محصولات را ندیده‌ایم. امروزه پوشیدنی‌های هوشمند جدیدی نیز درحال تولید هستند که روی سلامت انسان تمرکز داشته و اسمارت فون‌ها قادر به انجام آن کار نیستند. در نتیجه این دست از پوشیدنی‌ها احتمالا راه درازی را در پیش خواهند داشت.
برخی شرکت‌ها سعی در تولید ساعت های هوشمند هیبریدی دارند که نیاز به استفاده از موبایل را کاهش داده و عمر باتری بالاتری دارند. همچنین ساعت‌های دیگری هستند که می‌توانند تجربه‌ای بیش از واقعیت مجازی را در اختیار کاربر قرار دهند.
از مهمترین عوامل موثر در رشد بازار پوشیدنی‌ها می‌توان به پردازش ابری اشاره کرد. اگرچه تعداد این محصولات کم است اما می‌توانند از پردازش ابری برای کاهش قیمت‌ها و دستیابی به قابلیت‌های بیشتر استفاده کنند. همچنین دسترسی به اینترنت ۵G می‌تواند درکارکرد پوشیدنی‌ها، بهبود فراوانی ایجاد کند.
در انتها باید دوباره اشاره کنیم که ما هنوز هم تکنولوژی نهایی و هدف اصلی پوشیدنی‌های هوشمند را ندیده‌ایم و باید در آینده منتظر تغییرات اساسی در این زمینه باشیم. نظر شما در رابطه با این محصولات چیست؟ آیا تا به امروز از پوشیدنی‌های هوشمند محصولی خریداری کرده‌اید؟ نظرات خود را با ماهان‌نت به اشتراک گذارید.
منبع: androidauthority
نظرات کاربران