شاید کسی باور نمی‌کرد که روزی رقابت سر طیف فرکانسی تا این حد جدی شود. درحال حاضر، فرکانس شبکه‌های بی‌سیم اهمیت زیادی دارد و همه سر آن رقابت می‌کنند.
طیف های فرکانسی به دو دسته تقسیم می‌شوند: طیف‌های مجوز دار و طیف‌های آزاد. طیف‌های مجوزدار، در اختیار اپراتورها و سازمان‌ها هستند و کسی حق استفاده از آن فرکانس‌ها را ندارد. اما استفاده از طیف‌های آزاد رایگان است و نیازی به مجوز ندارد. فناوری Wi-Fi هم از همین طیف‌های آزاد برای انتقال داده استفاده می‌کند.
اما فناوری‌ای که به‌تازگی سر و صدای زیادی کرده، فناوری LTE در طیف آزاد (LTE-U) است که قصد دارد تا باند فرکانسی ۵گیگاهرتزی را نیز به محدوده فرکانسی LTE اضافه نماید. این فناوری چالش‌های بسیاری را به‌همراه دارد، چرا که اگرچه پهنای باندی که از آن استفاده می‌کند جزئی از پهنای باند آزاد است، اما فناوری وای-فای نیز از همین باند استفاده می‌کند. بعد از این‌که این فناوری از طرف کوالکام و برخی از شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات ارتباطی ارائه شد، حامیان وای-فای انتقادات بسیاری به آن کردند و این انتقادات به‌قدری ادامه داشت که سرانجام بین دو طرف تفاهم‌نامه‌ای امضا شد. تحقیقات اخیر نیز نشان می‌دهند که به‌زودی LTE-U وارد بازار خواهد شد.
بین نمایندگان گروه‌ها و شرکت‌ها مذاکراتی برگزار شده است و معاون ارشد گروه دانش عمومی – Public Knowledge که مدافع حقوق مصرف کننده است نیز می‌گوید: «دنیای شلوغی است. باید ببینیم چگونه فناوری‌های مختلف می‌توانند در کنار هم قرار گیرند و با هم سازگار باشند. در گذشته مسائل مربوط به تداخل فرکانسی چندان مشکل‌ساز نبودند، ولی الان این‌‌طور نیست. اگر یک اپراتور بخواهد مجوز بگیرد، باید فرکانس از دیگری گرفته شود. اگر استفاده از طیف آزاد بود، همه مجبور بودند تداخل فرکانسی را بپذیرند و چیزی در انحصار کسی نبود.»
اما نماینده شرکت Verizo اظهار داشت که شرکت آن‌ها قصد دارد برای افزایش ظرفیت شبکه‌های LTE از پهنای باند ۵٫۸ گیگاهرتزی استفاده کند. درحال حاضر LTE-U در ایالات متحده، چین، هند و کره در دسترس قرار گرفته است.
افزایش تقاضا برای ظرفیت بی‌سیم و بی‌نیازی به کنترل در باندهای فرکانسی آزاد، افراد جدیدی را به سوی این باندهای فرکانسی جذب می‌کند و رقابت جدیدی بین سازندگان دستگاه‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی – ISP شکل می‌گیرد. آن‌ها قصد دارند تا علاوه‌بر باند ۵٫۸ گیگاهرتزی، از باندهای فرکانسی دیگری نیز استفاده کنند.
باند ۳٫۵ گیگاهرتزی:
تحلیل‌گر شرکت Tolaga Research، درباره این باند (که بیشتر برای موارد نظامی مورد استفاده قرار می‌گیرد) اظهار داشت: «ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، استرالیا و بسیاری از کشورهای دیگر در نظر دارند از فرکانس‌های باند ۳٫۵ گیگاهرتزی برای موبایل‌ها استفاده کنند. اما انجام این‌کار چندان ساده نیست. چرا که فرکانس این باند در همه کشورها یکسان نیست». برای استفاده از این فرکانس‌ها باید یک اولویت‌بندی تعریف شود تا کاربران نظامی به کاربران معمولی ارجحیت داشته باشند.
باند موج میلی‌متری:
فرکانس این باند بین ۳۰ تا ۳۰۰ گیگاهرتز و هدف شبکه‌های نسل پنجم ۵G است. درنتیجه در آینده نقش مهمی در آینده شبکه‌های سلولی ایفا خواهد نمود، اگرچه ممکن است که تا چند سال آینده نحوه استفاده از آن‌ها مشخص نباشد.
باند DSRC:
سیستم‌های DSRC از باند ۵٫۹ گیگاهرتزی استفاده می‌کنند و برای ارتباط خودروها و ارتباط سیستم‌ها که در نزدیکی آن‌ها است به کار می‌رود. تنظیم‌کنندگان مقررات نیز در اروپا و آمریکا سر استفاده همزمان از وای-فای و DSRC روی باند ۵٫۹ گیگاهرتزی باهم اختلاف دارند و برخی نیز اعتقاد دارند سیستم‌های وای-فای به عملکرد DSRC لطمه می‌زند.
معاون گروه دانش عمومی اظهار داشت که وقتی فناوری‌های مختلف در یک طیف فرکانسی کار می‌کنند، باید روش استانداردی برای مشخص کردن تاثیرات آن‌ها روی هم وجود داشته باشد، اما اکنون این روش وجود ندارد. او تاکید کرد که برای تخصیص طیف‌ها نیاز به یک چارچوب استاندارد است، درنتیجه کمیسیون ارتباطات فدرال، با ورود هر فناوری با این قضیه درگیر نخواهد شد.
کاربران نسبت به استفاده از فرکانس‌های دیگر برای موبایل‌های خود واکنش مثبت نشان خواهند داد؛ اما از تاثیرات LTE-U بر وای-فای بی خبر هستند. تعداد فناوری‌هایی که از یک طیف فرکانسی نیز استفاده می‌کنند، در حال افزایش است. اما اگر بخواهیم به ظرفیت بالا در شبکه‌های بی‌سیم دست یابیم، نیاز به طیف فرکانسی زیادی خواهیم داشت.
نظرات کاربران