مزایای خط اینترنت پرسرعت +ADSL2

1. اتصال بسیار سریع و بی‌دردسر
2. سرعت بالا (حداقل ۴۰ برابر سرویس Dial Up)
3. کیفیت و پایداری بسیار مناسب‌تر نسبت به Dial Up
4. اتصال دائم به شبکه اینترنت
5. هزینه ثابت ماهیانه
6. استفاده از خط تلفن بدون مشغول شدن خط
7. هیچ هزینه ای به قبض تلفن اضافه نخواهد شد

مراحل ثبت نام اینترنت پرسرعت +ADSL2 ماهان نت

شبکه DSL چیست؟

DSL (مخفف Digital Subscriber Line) یکی از فناوری‌هایی است که تحول مهمی را در دسترسی به اینترنت طی سال‌های اخیر ایجاد کرده است. این فناوری دارای چند زیرشاخه است، که معروف‌ترین آن‎ها Asymmetric DSL یا به اختصار ADSL نامیده می‌شود و آخرین نسخه این فناوری +ADSL2 است.

پیش از ظهور ADSL، دسترسی به اینترنت تنها به‌روش Dial-up (از طریق مودم شماره‌گیر) امکان‌پذیر بود که مهم‌ترین نقطه‌ضعف آن علاوه بر سرعت کم (حداکثر ۵۶ کیلوبیت در ثانیه)، اشغال شدن خط تلفن است. ولی در اتصال +ADSL2، خط تلفن اشغال نمی‌شود و دسترسی به اینترنت با سرعت حداکثر ۲۴ مگابیت در ثانیه ممکن شده است.

شبکه DSL

همان‌طور که از نام آن بر می‎آید، ADSL اینترنتی نامتقارن است؛ یعنی سرعت Download و Upload آن متفاوت است. در اولین نسل ADSL، سرعت Download حداکثر ۸ مگابیت در ثانیه و سرعت Upload حداکثر ۱۰۲۴ کیلوبیت در ثانیه بود. اما در نسخه جدید آن که +ADSL2 نام دارد، حداکثر سرعت Download تا ۲۴ مگابیت در ثانیه و سرعت Upload تا ۱٫۵۴۴ مگابیت در ثانیه افزایش پیدا کرده است.

اینترنت پرسرعت ADSL2+ پاسخی است به آن‌ها که به سرعت احتیاج دارند و دیگر از روش‌های دسترسی قدیمی و ناکارآمد به ستوه آمده اند و در پی آن هستند تا با استفاده از این راهکار در کوتاه‌ترین زمان به مقصود برسند. اینترنت پرسرعت +ADSL2 فناوری جدیدی است که بر بستر کابل تلفن قدیمی و آشنای خودمان عمل میکند. نصب یک سیستم ویژه در داخل پست مخابراتی هر منطقه شهری، مشترکین تلفن آن منطقه را به سادگی و بدون نیاز به هر نوع دخل و تصرف سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری، از این سرویس بهره‌مند می‌نماید.

نیازی به تدارک زیرساخت‌های جدید نیست؛ و استفاده از سیم‌کشی‌های موجود تلفن ثابت بدون نیاز به اتصال به دستگاه‌های حجیم و پیچیده، کار مصرف‌کننده را بسیار راحت می‌کند. برای داشتن یک اتصال +ADSL2 در محل مصرف‌کننده، تنها نیاز به یک مودم ویژه است. پس از برقراری ارتباط، شرکت سرویس‌دهنده (ISP) تنها هزینه ثابت خط اینترنت پرسرعت +ADSL2 را به‌صورت ماهیانه و بر اساس پهنای باند دریافتی دریافت می‌کند.

در حالی‌که مدام از ارتباط اینترنت پرسرعت +ADSL2استفاده می‌کنید، ارتباط تلفنی شما همیشه آزاد و در دسترس است. هزینه تلفن تنها در صورت استفاده از تلفن محاسبه می‌شود و ربطی به استفاده از خط اینترنت پرسرعت +ADSL2 ندارد.

ساختار کلی شبکه DSL به صورت زیر است:

ISP در هر منطقه مخابراتی، دستگاه‎هایی به نام DSLAM (مخفف DSL Access Multiplexer) نصب می‎کند. هنگامی که شما درخواست اینترنت پرسرعت ADSL می‎دهید، خط شما نیاز به «رانژه» شدن دارد. رانژه شدن خط به معنی آن است که خط شما از سوییچ مخابرات جدا شده و به DSLAM متصل شود. البته برای این‌که خط شما همچنان امکان شماره‎گیری نیز داشته باشد، DSLAM دارای یک Splitter (جدا کننده) هم هست که خروجی آن مجدداً به سوئیچ مخابرات متصل می‌شود تا شما هم‎زمان بتوانید Voice و Data را روی خط تلفن خود داشته باشید.

همزمانی صورت و دیتا بر روی یک خط

زوج ‌سيم مسى تلفن شهرى (که ضعیف‌ترین رسانه مخابراتی محسوب می‌شود) از محدوده فركانسى صفر‌ تا ‌‌۲ مگاهرتز پشتيبانى مى‌كند؛ كه از اين ميان فقط براى كاربردهاى شهرى تلفن ثابت (PSTN) از پهناى باند ۴ ‌كيلوهرتز پشتيبانى مى‌شود. بدين معنى كه هنگام استفاده از تلفن معمولى، حداكثر ظرفیت یک پانصدم خط مورد استفاده قرار گرفته و مابقى باند بلا‌استفاده مى‌ماند. صدای انسان بر روی خطوط تلفن در محدوده فرکانسی ۳۰۰ الی ۳۴۰۰ مگاهرتز منتقل می‎شود؛ درحالی که DSL، دیتا را بر روی فرکانس ۲۵ کیلوهرتز الی ۱/۱ مگاهرتز منتقل می‎کند که فاصله زیادی با محدوده صوت دارد.

با این حال، انتقال دیتا روی خط سبب خواهد شد هنگامی که گوشی تلفن را برمی‎دارید، صدای نویز بشنوید. همچنین هنگامی که تلفن زنگ می‎خورد، احتمال اختلال و قطع شدن ارتباط اینترنت DSL زیاد است. دستگاه کوچکی به نام جدا کننده یا Splitter این مشکل را با جداسازی دیتا از صوت (Voice) حل می‌کند.

فاصله مودم اینترنت پرسرعت +ADSL2 تا DSLAM حداکثر می‎تواند ۶ کیلومتر باشد. در واقع شاید بتوان تنها نقطه‌ضعف فناوری DSL را وابستگی زیاد ‌سرعت انتقال اطلاعات در آن به مسافت میان کاربر با مرکز تلفن خدمات‌دهنده ذکر کرد. هرچقدر مشترک از مرکز تلفن مسافت دورتری داشته باشد، به همان نسبت از کیفیت پایین‌تری برخوردار خواهد بود. در مسافت‌های بالاتر از ۶ ‌‌کیلومتر، عملاً ارائه سرویس اینترنت پر سرعت امکان‌پذیر نیست.

سرویس‌دهنده برای آن‌که بتواند کاربران اینترنت پرسرعت خود را احراز هویت کند، نیاز به دریافت نام کاربری و رمز عبور دارد. این همان Username و Password دریافتی از ISP است که در مودم +ADSL2 خود تنظیم می‌کنیم. بر اساس آن، سِروری در شرکت سرویس‌دهنده، اعتبار حساب کاربر را بررسی می‎کند؛ و در صورتی که حساب او اعتبار کافی داشته باشد، دسترسی وی به اینترنت فراهم می‎شود.

هنگامی که مودم +ADSL2 را به خط تلفن متصل می‎کنید، پس از چند لحظه چراغ DSL آن روشن می‎شود، که به معنی برقرار شدن اتصال با DSLAM است. پس از آن، چراغ اینترنت (Internet) مودم روشن می‎شود، که نشان‌دهنده کانکت شدن اتصال PPPoE و برقراری اینترنت پرسرعت است.

اینترنت پر‌سرعت در ایران

آغاز عرضه عمومی خدمات اینترنت پرسرعت‌ +ADSL2 در کشور ما به تابستان ‌‌۱۳۸۳ باز می‌گردد. پیش از آن هم البته در چند نقطه از کشور، به‌صورت آزمایشی و پایلوت تحت پوشش این خدمات قرار گرفته بود. در کوتاه‌زمانی این روش بهتر، جای اتصال Dial Up به اینترنت را در مکان‌های مسکونی و تجاری گرفت. طی سال‌های اخیر، فناوری اینترنت پرسرعت +ADSL2 با ضریب نفوذ قابل توجهی در میان اقشار مختلف جامعه ایران گسترش یافته‌ است.